(en -ōs), i, c. en Taenărum (en -ōn), i, n. en Taenăra, ōrum, n. voorgebergte en stad in Laconië, in wier nabijheid volgens de sage de ingang der onderwereld was, tegenw. kaap Matapan.
Daarv. Taenărĭdēs, ae, m. uit Taenarum, de Taenaride, poët. = Lacedaemoniër. | Taenăris, ĭdis, f. tot Taenarum behorende, Taenarisch, poët. = Lacedaemonisch, soror, Helena, Ov., ook alleen Taenaris genaamd, Ov. | Taenărĭus, tot Taenārum behorende, Taenarisch, poët. = Lacedaemonisch, Taenaria porta, de Taenarische ingang van de onderwereld, Ov.; vand. meton. = onderaards, valles, de onderwereld, Ov.
