zich boven anderen verheffend,
1. in slechte zin: trots, overmoedig, hoogmoedig; ook als bijnaam van de jongere Tarquinius, | overdr., van zaken of abstr. subjj. = trots, hoogmoedig, kieskeurig, arces, Hor., aures, Liv., gressus, Verg., virtus, Cic., iura, Liv., iudicium aurium, Cic., ne superbum esset, opdat dit niet de schijn van zelfverheffing zou hebben, Cic.
2. (poët.) in goede zin: van personen = verheven, uitstekend, Atridae, Hor., populus bello superbus, Verg. | overdr., van zaken en abstr. subjj. = prijkend, prachtig, verheven, uitnemend, coniugium, Verg., triumphus, Hor., limina civium potentiorum, Hor.
