I. sĕnectus, a, um, oud, bejaard; vand. aetas s., Sall., en subst. alleen senecta, ae, f., Ter., Liv., hoge leeftijd, grijsheid.
II. sĕnectūs, ūtis, f.
1. hoge leeftijd, grijsheid, vivere ad summam senectutem, Cic., fig., plena litteratae senectutis oratio, Cic. | meton., abstr. = het sombere van de ouderdom, somberheid, ernst; concr. de grijze haren, ook - de grijsaards.
2. poët. overdr., ouderdom, lange duur (van een zaak), cariosa, Ov.