vĕris, m. zelden f.
1. eig., het stof, multus in calceis pulvis, Cic., pulvis eruditus en in het verband alleen pulvis, het groene glasgruis, waarin de oude wiskunstenaars met een staafje (radius) hun figuren teekenden (vand. homunculum a pulvere et radio excitabo, Cic.); p. hibernus, droge winter, Verg.; plur., novendiales pulveres, negendaags stof (= verse lijkas), Hor. | in ’t bijz., het stof (der kampplaats); vand. meton. = kampplaats, worstelperk, en fig. = veld, toneel, procedere in solem et pulverem, publiek optreden, Cic., in suo pulvere, op zijn terrein, Ov., sine pulvere, zonder inspanning, - moeite, Hor.
2. overdr., aarde, klei, leem, Etrusca, Prop.
