ae, f.
1. eig., genoegdoening, vergelding, vand. nu eens = wraak, dan = straf, bestraffing, p. octupli, Cic., p. capitis of mortis, Caes., p. vitae, Cic., p. votorum, voldoening, Verg., poenas alcs persequi, iemd wreken, Cic., ook p. capere pro alqo, iemd wreken, Sall., maar poenam capere in alqm of poenas capere de alqo, iemd straffen, Liv., poenas habere ab alqo, zich op iemd gewroken hebben, Liv., maar poenam habere, zijn straf ondergaan hebben, gestraft zijn, Liv., poenas dare alci, Cic., of reddere, Sall., door iemd gestraft worden, poenā alqm afficere of multare, Cic., in poenas ire, straffen, Ov., teneri poenā, straf opgelopen hebben, Cic., poenas (alcs rei, voor iets) alci pendere, de-, expendere, solvere, persolvere, Cic., sustinere poenam, Cic., poenas subire, ferre, perferre, luere, Cic.
2. overdr., moeilijkheid, kwelling, lijden, р. captivitatis, Iust, post longam poenarum patientiam, Iust.
