I. fētŭs, ūs, m. het voortbrengen, baren, werpen. | meton., opbrengst, vrucht, jong (eig. en overdr.).
II. fētus (foetus), a, um
1. bevrucht, zwanger, drachtig. | vand. overdr., vruchtbaar, veel opleverend; poët. c. abl., vol van enz., opgevuld met enz.
2. die gebaard of geworpen heeft, moeder-; subst., feta, ae, f. moeder, Verg.
