gressus sum, dep. (3);
I. intr.
a. uit-, naar buiten gaan; (met een leger) uit-, oprukken; ex navi, aan land gaan, zich ontschepen, landen, Cic., Caes., evenzo in terram, Cic., en alleen egredi, Ov. | overdr., (in de rede) afdwalen, a proposito, Cic.
b. opklimmen, ad summum montis, Sall., in altitudinem. Liv.
II. trans.
a. uit iets gaan, urbem, Liv.
b. over iets heen gaan, overschrijden, munitiones, Caes., flumen, Liv. | overdr., egressum esse, c. acc., (een leeftijd) overschreden hebben, quintum annum, Quint.; (een maat) te boven gaan; (van rang) vetus familia neque tamen praeturam egressa, verder gekomen dan enz., Tac.
