Compŏs

betekenis & definitie

ŏtis, iets geheel in zijn macht hebbend, in het volle bezit of genot van iets, iets geheel deelachtig, compos mentis of mentis suae, Cic., of sui, Curt, bij zijn zinnen, bij zijn verstand, ook c. abl., animo, Sall., Liv.; rationis et consilii compos, bekwaam tot enz., Cic., voti, die zijn wens vervuld ziet, Liv., absol., multitudo compotum, der deelhebbers, Liv. | (van het bezit van uitwendige goederen) in het genot, het bezit van iets, patriae, Liv., huius urbis, Cic., praedd ingenti, Liv.