ēs en ae, acc. am, abl. a, f. dochter van Helios, zuster van Aeëtes, een door haar toverkunst beroemde zeenimf.
Daarv. Circaeus, tot Circe behorende, Circaeisch, iugum, Verg., litus, Ov., het Circejische voorgebergte (zie Circeii), moenia, Tusculum, naar zijn stichter Telegonus, de zoon van Circe, Hor., poët. = betoverd, vergiftigd, poculum, Cic.