(Lat. quies, rust), de leer, die voor het bereiken van de volmaaktheid de vrije medewerking van de mens uitschakelt en deze volmaaktheid enkel laat bestaan in een totaal zich passief houden van de ziel, waarin God zijn werkzaamheid ontplooit. Quiëtistische gedachten komen in alle kerken voor.
In meer strikte zin verkondigd door Molinos, wiens leer in 1687 door Innocentius XII veroordeeld werd.