(1792-1822), Eng. dichter; hing, vol haat tegen alle tirannie, de anarchistische leerstellingen van W. Godwin aan, wiens dochter Mary (1797-1851, schrijfster van een „robot”-roman Frankenstein or the modern Prometheus) hij 1816 huwde.
Zijn muzikale, bewogen rhythmen en indringende verstaal voeren de geestelijke verrukking vaak tot de grenzen van het uitdrukbare, waarbij hij nu en dan in abstracties vervalt. De in zijn wezen verenigde tegenstelling van rationalisme en doodsverlangen, gevoelsoverdaad en intell. scherpte maken hem tot een der aantrekkelijkste, echter ook moeilijkste Eng. dichters. Verdronk in de golf van Spezia. Hoofdw.: Queen Mab (filos. leerdicht), Alastor (epos der schoonheid), The Revolt of Islam (tegen tirannie); gedichten als The Skylark, Ode to the Westwind, The Cloud; Prometheus Unbound (lyr. drama); The Cenci (renaiss.-tragedie); Adonais (elegie op dood van Keats*); Defence of Poetry.
