verbannen

betekenis & definitie

verbande, h. verbannen (1 in ballingschap zenden of doen gaan; 2 fig. uit zijn gedachten, gemoed verdrijven):

1 Themistocles werd uit Athene verbannen, 470 v. C.; Napoleon werd naar St.-Helena verbannen, 1815;
2 zorg of vrees verbannen.