I. v. schoften (schouder, inz. van grote dieren; ook: hoogste gedeelte van de rug v. e. groot viervoetig dier); buffels met brede schoften.
II. v. schoften (deel [inz. ¼] van een werkdag, niet door een rustpoos onderbroken).
III. m. schoften (onbehouwen vlegel; inz. schurk, schoelje); etymologisch = schoft I; verg. bonk.
