v. rusten (1 toestand, die intreedt bij het ophouden van vermoeienis of inspanning, en het daarmee gepaard gaande gevoel van ontspanning; verpozing, verademing; 2 slaap; 3 doodsslaap; 4 het vrij zijn van, a) inspanning, arbeid enz., b) ambtsbezigheden; 5 luiheid; lediggang; 6 hei vrij zijn van pijn of smart; 7 het vrij zijn van last of hinder; 8 het vrij zijn van twist, onenigheid, oorlog; 9 innerlijke vrede; 10 stilte, afwezigheid v. geluiden; 11 bewegingloosheid; 12 muz. en verskunst: pauze; pauzeteken; 13 planken, ijzeren vloering aan de buitenkant van het schip ter hoogte van het bovendek op zijde van iedere mast; 14 inkerving):
1. een weinig rust nemers; mil. commando: op de plaats rust met een voet op de lijn van het gelid, terwijl de andere, rechtervoet, vrij is, stilstand zonder in de militaire houding te staan;
2. zich te(r) ruste begeven; een diepe rust; wel te ruste;
3. de eeuwige rust ingaan; zich (of: het hoofd) te(r) ruste leggen, sterven; iem. te(r) ruste leggen, begraven;
4. de rust deed mij goed; minister in ruste, die zijn ambt heeft neergelegd;
5. spreekw. rust roest, stilstand, luiheid geeft bederf;
6. bidden voor de rust van den overledene;
7. iem. met rust laten;
8. de huiselijke rust; een land tot rust brengen; de openbare rust verstoren;
9. vrede en rust; rust noch duur hebben; tot rust komen;
10. de rust storen;
11. de slinger v. e. klok is geen ogenblik in rust; nat. er is volstrekte en betrekkelijke rust;
12. de rust achter de derde voet in de alexandrijn, verssnede; muz. twee hele maten rust; hier staat een rust, rustteken;
13. de brede rusten van een raderboot, zware, met ijzer beslagen rand aan het bovendek, buiten boord overstekende;
14. het geweer in de rust zetten, zó, dat de haan niet kan overgaan.
