Lat. requirere, gerequireerd,
I. (1 vorderen, opeisen van rechts- of ambtswege; 2 mil. [in een bezet land] levensmiddelen enz. opeisen):
1. het Openbaar Ministerie requireerde vrijspraak;
2. de vijand requireerde paarden en wagens;
II. o.: het requireren van stro. (qu = kw).
