rederijkerskamer

betekenis & definitie

v. rederijkerskamers, of kamer van rhetorica (als gilde ingerichte letterkundige vereniging van burgers, die zich wilden oefenen in het voordragen, toneelspelen en dichten, dikwijls onder geestelijke leiding inz. op het einde der middeleeuwen; thans dikwijls: toneelvereniging): de oudste rederijkerskamers vindt men in Z.-Nederland, b.v. de Alpha en Omega te Yperen, in de 14e eeuw; de Noordned. rederijkerskamer De Eglantier, met de zinspreuk „In liefde bloeyende”; elke rederijkerskamer had een bestuur: prins of keizer d. i. erevoorzitter, factor, die de stukken liet instuderen enz. en er vaak de maker van was; de deken of overman; nog was er een nar; z. landjuweel, sinnespel.