rechterlijk

betekenis & definitie

bn., bw. (eigen aan, behorende aan, betrekking hebbende op een rechter, van of door een rechter, tot het rechtswezen behorende; zie echter rechtelijk): de rechterlijke macht, de rechterlijke organisatie, nl. kantongerecht, arrondissementsrechtbank, gerechtshof, de hoge raad; een rechterlijk onderzoek, het rechterlijk ambt, een rechterlijke uitspraak; iets rechterlijk beslissen.