onderkomen

betekenis & definitie

1 o. (huisvesting, woning, onderdak): nergens een onderkomen vinden; een onderkomen zoeken;

2 kwam onder, i. ondergekomen (onderdak komen, huisvesting vinden): gelukkig nog onderkomen;
3 bn. (in verval door verwaarlozing): dat huis is onderkomen.