1. drukte onder, h. ondergedrukt (naar beneden, omlaag drukken, onder iets drukken): vlees, dat in de pekel ligt, moet goed ondergedrukt worden;
2. onderdrukte, h. onderdrukt (door overmacht in bedwang, in een staat van afhankelijkheid houden; bedwingen; verdrukken, maar dit is sterker); een volk onderdrukken; hij had de kinderen Israëls met geweld onderdrukt. Richt. 4 : 3; fig. zijn toorn onderdrukken, bedwingen; mevrouw kon een lachje niet onderdrukken, tegengaan, stuiten.
