Gepubliceerd op 11-11-2021

onderbreken

betekenis & definitie

onderbrak, h. onderbroken (iets middenin afbreken; tijdelijk doen ophouden): zijn werk onderbreken.

Opm. germ. is onderbreken in en hij onderbrak den spreker, beter: viel d. s. in de rede; niet: het spoorwegverkeer is onderbroken, maar: is gestoord.

< >