I. zie k a p o t j a s en k a p o t j e.
II. bn. (Fr. capot, term in het piketspel: 1 plat: dood; 2 doodmoe; 3 onbekwaam tot iets; 4 onthutst, gebroken; 5 stuk; gebroken):
1 het beest moet kapot;
2 op wasdag ben je ’s avonds kapot;
3 dat verdriet maakt je kapot;
4 ze schreide niet, ze was er kapot van;
5 het slot is kapot; kapotte kousen.
