edelmoedig

betekenis & definitie

I. bn., bw. (1 edel van gemoed; 2 van edele gezindheid getuigend):

1. een edelmoedig mens, v. edele gezindheid;
2. een edelmoedige daad;

II. bw. (op een onbekrompen en onzelfzuchtige wijze): iem. edelmoedig vergeven.