v. -n (Lat. curatela: 1 rechtst. toestand van een meerderjarige, wien door den rechter op grond van zwakte van vermogens, krankzinnigheid of verkwisting het beheer en de beschikking over zijn eigen goederen ontnomen is; zie ontzetting; 2 hij, die de curatele uitoefent: curator):
1 iem. onderstellen, zetten; onder - staan;
2 de -n in de boedel; rechtst. - in een onbeheerde nalatenschap, iem., door de rechtbank aangesteld, tot het afwikkelen ener nalatenschap, waarop niemand aanspraak maakt of die alle erfgenamen verwerpen.
