Wederdoopers

betekenis & definitie

(Anabaptis’ten), leden van een protestantsche secte, die o.a. daarin van de eerste hervormers verschilden, dat zij alleen volwassenen, die hun geloof zelf konden belijden, tot den doop toelieten en dus gedoopte kinderen herdoopten. Ontstaan in Thüringen en Saksen, voornamelijk in Noord-Duitschland verspreid, waar de W. echter binnen enkele jaren hun beteekenis verloren. In gematigden vorm leefden zij verder als → Baptisten, een secte, die vooral in Engeland aanhangers vond.