(diergeneesk.), wegens den vorm Linguatula of tongworm genoemd, echter verwant met spinachtigen en mijten, is een parasiet, waarvan de volwassen vorm vnl. voorkomt in de neusholte van den hond. Er zijn drie ontwikkelingsstadia, evenwel slechts twee gastheeren noodig. In het neusslijmvlies van den eersten gastheer, een vleescheter (hond), legt het wijfje (8 à 10 mm lang; het mannetje is 18-20 mm lang) de bevruchte eieren (ca. 50 000). Deze komen met slijm naar buiten en moeten door den volgenden gastheer, een planteneter (o.a. konijn), worden opgenomen.
Daar ontwikkelen zich de larven in het darmkanaal en kapselen zich in lever of long. Na een tweede gedaanteverwisseling en een langen tijd van rust (21 /2 jaar, Schornagel), trekken deze larven weer naar darm of long en moeten dan door een vleescheter worden opgenomen (in dit geval dus weer vnl. de hond), om zich tot den volwassen geslachtsrijpen vorm te kunnen ontwikkelen. De tweede larve (P. denticulatum) komt ook bij den mensch voor.Lit. : Sluiter, Swellengrebel en Ihle, De dierlijke parasieten v. d. mensch en van onze huisdieren ; Schornagel (in : Tijdschr. v. Diergeneesk., dl. 48, 1921).