Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 23-04-2019

Miguel de cervantes saavedra

betekenis & definitie

Miguel de cervantes saavedra - De Spaansche schrijver van Don Quijote; * 1547 te Alcala, -j-1616 te Madrid. Yan verarmden adel. Van zijn jeugd is weinig bekend. Was in dienst van kardinaal Aquavivate Rome in 1569, werd soldaat en verloor het gebruik van zijn linkerarm in den slag van Lepanto in 1571.

Wilde in 1575 van Napels naar Spanje terugkeeren, maar werd door Algerijnsche zeeroovers gevangen genomen, en bleef vijf jaar als slaaf in Algiers. Terug in Madrid in 1680 en gehuwd met Catalina de Palacios in 1584, begon hij eerst daarna zich aan letterkundigen arbeid te wijden. Als belastinginner en ondergeschikt ambtenaar leefde hij te Sevilla, te Valladolid, in de Mancha, en, vanaf 1606, te Madrid in groote armoede.

C. schreef een zwakken herdersroman Galatea in 1584, Don Quijote eerste deel in 1603, een twaalftal kostelijke Novelas ejemplares in 1613 en Don Quijote tweede deel in 1615. Door Don Quijote werd C. de schepper van den modernen roman. Zijn opzet was, de verderfelijke ridderromans bespottelijk te maken en uit te roeien. Hij schiep meer dan hijzelf wist, nl. een meesterwerk vol diepzinnige levenswijsheid.

Don Quijote is het type van den idealist, de vertegenwoordiger van het mystische spiritualisme. Naast hem staat Sancho Panza, de materialist, de egocentrische, goedmoedige boer, die zijn wijsheid put uit spreekwoorden. Beide typen samen kenmerken het Spaansche volkskarakter.

Uitg.: P. Rodriguez Marin (1916); R. Academia Espanola (1917—’23), enz.

Lit.: monogr. van J. Fitzmaurice-Kelly (1913); A. Bonilla y San Martin (1916) ; bibliogr. van L. Rins Rius (1895—1904).

< >