Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 20-03-2019

Boor (scheikunde)

betekenis & definitie

Boor (scheikunde) - een chemisch element; symbool B; atoomnummer 5; at. gew. 10,82; aantal isotopen 2; s.g. 2 bij 20°; smeltpunt 2 300°; kookpunt 2 550°. Men kent amorph en kristallijn b. Geen van beide komen in de natuur voor.

Men vindt het als boorzuur en als borax. Het amorphe b. verkrijgt men uit een dezer twee stoffen door ze met magnesium of natrium te verhitten. Bij inachtnemen van de geschikte voorzorgen kan men aldus, na ten slotte het product nogmaals in een waterstof stroom te reduceeren, b. vrijwel zuiver verkrijgen. Het is dan een bruinzwart poeder, dat slechts weinig zachter is dan diamant. Bij 700° ontbrandt het aan de lucht en verbindt zich ook met verschillende andere elementen gemakkelijk. Het heeft geen toepassing.

Kristallijn b. kan uit het amorphe b. worden verkregen door het met aluminium te smelten en na bekoeling het aluminium op te lossen. Het is dan echter nooit zuiver. Kristallijn b. is dikwijls zeer fraai kleurloos gekristalliseerd en vrijwel even hard als diamant, waarom het ook wel boordiamant wordt genoemd.

v. d. Beek.

< >