Apostolieken - ketters, die in verschillende tijdperken leefden, en de onthouding van het huwelijk of apostolische armoede als plicht van staat aan aile Christenen voorhielden.
1° In de 2e en 3e eeuw kwamen zij voor in Phrygië, Cilicië en Pamphylië. Zij beriepen zich vooral op de apocriefe akten van St. Andreas en St. Thomas, en bewezen hun leering uit de Evangeliën en de brieven van St. Paulus (1 Cor. 7). De H. Epiphanius vooral bestreed hen.
2° In de 12e eeuw, de nieuwere a. Deze onthielden zich bovendien van vleeschspijzen. In theorie zeer streng ; in de practijk bedorven. Rond Keulen vooral bekend en ook heftig bestreden door abt Everwinus van Steinfeld en St. Bemardus.
3° In de 13e en 14e eeuw: de Apostelbroeders.
4° In de 16e eeuw vindt men a., een tak der Wederdoopers. Ze verkondigen armoede, letterlijke Bijbelverklaring en hadden ook de voetwassching.
5° zie Apostolischen. Valvekens.