Amiel - 1° Denis, Fransch tooneelschrijver; ijveraar, met Bernard, voor een Théâtre du Silence, waarin suggestie van houding en gebaar meer bereikt dan phrase en declamatie. In samenwerking met André Obey schreef hij La souriante madame Beudet en Le voyageur. * 1888.
Voornaamste werken: Le couple ; La carcasse ; Près de lui ; L’image ; Café-Tabac ; M. et Mme Un Tel.
2° Henri-Frédéric, Zwitsersch-Fransch schrijver en aestheticus. De na zijn dood uitgegeven Fragments d’un journal intime (E. Scherer, 2 dln. 1883), waarin hij sterk den invloed van de romantiek en de Duitsche idealistische en pessimistische wijsbegeerte blijkt te hebben ondergaan (studie in Duitsehland 1843—’48), brachten hem groote bekendheid. Het fragmentarisch uitgegeven Dagboek schildert den dramatischen strijd van denken gevoelsleven in een uitwendig schijnbaar-kalin en bijna dadenloos bestaan, dat schroefsgewijs wordt aangeboord in scherp-subtiele zelfontleding. Zijn levensinzicht bouwde hij, op den grondslag van een eerbiedwekkend zedelijk streven, uit hulpeloos-ontgoocheld naturalisme en droomerigen zekerheidshunker op. Groot was zijn invloed op de geslachten na 1890. * 27 Sept. 1821 te Genève, + 11 Mei 1881 als hoogleeraar in de aesthetica aldaar.
Uitg.: door B. Bouvier (3 dln. 1923).
Lit.: Vadier, H. F. A. (1885) ; P. Bourget, Essais de psychologie contemporaine (II) ; M. Arnold, Essays in criticism (II) ; A. Bouvier, La religion de H. F. A. (1893) ; L. Bopp, H. F. A. (Parijs Alcan 1926) ; A. Thibaudet (Parijs 1930) ; E. Merian-Genast (Marburg 1931) ; René de Weck, Ami et ou la noix creuse (Lausanne-Genève 1931); A. Maranon (Parijs 1933). Baur