behoorde tezamen met Sjammai tot het geslacht der oudste leraren van de misjna, de zgn. Tanna’iem.
Zij leefden onder de regering van Herodes de Grote (37-4 v. Chr.).
Hun namen komen dikwijls in de Talmoed voor, daar zij de stichters waren van twee scholen, die elkander bestreden. Terwijl Sjammai de strenge richting vertegenwoordigde, kwam Hillel op voor gematigdheid.
Volgens de tradities onderscheidde hij zich ook door liefde tot de medemens. Toen een heiden hem vroeg de leer van het Jodendom zo kort mogelijk samen te vatten, gaf hij ten antwoord: „Doe anderen niet aan wat u zelf onaangenaam is.
Dit is de wet, de rest is verklaring” (vgl. Matth. 7 : 12).
Voorts is Hillel bekend geworden door het geven van zeven regels, die men in acht moest nemen bij het afleiden van voorschriften uit de Bijbel. M.
A. B.
