o. (-en)
1. monding van een stroom waar hij in zee valt: het uitgaan; hij moet het uit, moet ter zee varen.
2. Uitbr. plaats waar twee of meer stromen gemeenschap met elkander hebben.
Gepubliceerd op 24-02-2020
betekenis & definitie
o. (-en)
1. monding van een stroom waar hij in zee valt: het uitgaan; hij moet het uit, moet ter zee varen.
2. Uitbr. plaats waar twee of meer stromen gemeenschap met elkander hebben.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: