('tangens) v. (-en, ...genten)(spr'gentdn) [Lat.rakend] Meetk.
I. Eig. Veroud. raaklijn.
II. Metn. 1. segment van de raaklijn aan een cirkel, gelegen tussen de twee benen van een hoek in het middelpunt waarvan het ene been de straal van het raakpunt is.
2. Uitbr. goniometrische verhouding. → sinus.
