rococo

betekenis & definitie

('ro:koko) o. [Fr. rocaille, schelp werk] in Frankrijk onder Lodewijk XIV (XVIIIde eeuw) uit de barokstijl ontstane kunststijl, gekenmerkt door rijke kronkelende (schelp) vormen en overdadige versieringen : de openbaart zich in de bouwstijl (o. a. Zwinger te Dresden),de meubel- en de kleinkunst , vooral in de porseleinkunst.