(pan'dektən) mv. [Lat. pandectae < Gr pan, alles + dektes, in zich opnemend]
1. Eig. voornaamste deel van het corpus iuns civilis, waarin de adviezen en uitspraken van de oude Romeinse rechtsgeleerden systematisch zijn verwerkt. Syn. Digesten.
2. pandekten Metf. werk dat alles betreffende een onderwerp samenvat.
