(fal'ji:t) [Fr. < It. fallita, onder invloed van Fr. faillir, in gebreke blijven]
I.
1. m. (-en) Eig. persoon die in staat van faillissement verkeert.
2. o. Metn. staat van faillissement. Syn. →: bankroet.
II. bn. in staat van faillissement: een -e boedel, firma; die zaak gaat, is -.
