(dzjoenga’rijə) o. streek in Azië, e, E (e) (-’s; -’tje)
I. Eig. vijfde letter van het abc: in „heer” is de e helder; de eerste e in „leven” is helder, de tweede dof.
II. Metn. gezamenlijke woorden van een adres-, woordenboek enz. met e beginnend. III. Metf.
1. [5de noot in de M. E.] Muz. derde noot van de toonladder van C, mi.
2. Muz. dunste snaar van een viool : een nieuw. e opspannen.
Uitspraak.
I. In gesloten lettergrepen,
1. Over het algemeen wordt e uitgesproken als in bed (bet), vet enz.
2. e wordt dof (ə) uitgesproken :
a. in onbeklemtoonde gesloten lettergrepen vóór l, m, n, r : wezel ('we:zəl), bezem ('be:zəm),weten ('we:tən), vader ('va: dər);
b. in voorvoegsels: beginnen (bə'ginnən), gesternte (geəterntə);
c. als tussenletter : ereteken ('e:rəte:kən), lindeblad ('lində).
3. De dubbele ee wordt uitgesproken als in teen, beer enz.
II. In open lettergrepen, ook in vreemde woorden, wordt e uitgesproken als ee : meten (’me:tən), kerel ('ke:rəl), eterniet (eter'ni:t).
