(konsi'ãs) (Hendrik) Vlaams schrijver, ° 3 dec. 1812 te Antwerpen, uit een Franse vader en een Vlaamse moeder; eerst hulponderwijzer, trad 1830 in dienst bij de Belgische vrijwilligers. Terug uit het leger, verwekt de romantiek en het Vlaams nationaal verleden bij hem belangstelling.
Oorspronkelijk maakte hij Franse gedichten, maar weldra sluit hij zich bij de Vlaamse Beweging aan en schrijft zijn boeken in het Vlaams. In 1856 wordt hij benoemd tot arrondissementskommissaris te Kortrijk, 1868 tot konservator van het Wiertz Museum te Brussel waar hij 10 sept. 1883 †. Hij schreef eerst historische romans als Het Wonderjaar 1566 (1837), De Leeuw van Vlaanderen (1838), Jacob van Artevelde (1849); daarna dorpsverhalen o. a. uit de Kempen, waar hij zo vaak ging rusten : De Loteling (1850), Baas Gansendonck (1850), De arme Edelman (1851). Conscience heeft meer dan 100 boeken geschreven en is in alle landen een veel gelezen volksauteur.
