(’kli:maks) m. [Lat. < Gr. trap] klimming nl.
1. stijlfiguur bestaande in een opeenvolging van telkens meer zeggende uitdrukkingen : „met zorg, met rouw, met angst beladen” is een -. Syn. gradatie. Tgst. anticlimax.
2. verhoging van stem of toon in de rede.
