(bri'ga:də) v. (-n, -s) [Fr. < It. brigata. bende]
I. Eig.
1. Algm. legerafdeling bestaande uit enige regimenten.
2. Inz. klein aantal manschappen met een bepaald werk belast : een werklieden bij de vestingbouw.
II. Metf. vaste afdeling met blijvende standplaats bij de doeane, de gendarmerie, de marechaussee en de politie.
