('bra:ni) [Mal. barani]
I. bn.
1. moedig, dapper, kranig: een officier.
2. Uitbr.
a. veel wagend: zij is veel te -.
b. blufferig: zich voordoen.
II.
1. m. en v. (-s) persoon die branie (I) is: de uithangen.
2. m. iets wat branie is inz. (2 b) bluf, drukte : maken.
