(ako'li:t) m. (-en) [Lat. acolytus < Gr. akoloethein, begeleiden]
I. Eig. Kat.
1. geestelijke die de vierde der kleine wijdingen heeft ontvangen, die machtigt o. a. om de mis te dienen: de dienst der -en wordt gewoonlijk door misdienaars verricht. 2. Uitbr. misdienaar.
II. Metf. aanhanger, volgeling.
