de technische term voor synagogale poëzie, een genre dat zich in de laat-talmoedische tijd ontwikkelde en bedoeld was om de eredienst te verfraaien. De Hebreeuwse dichters (pajtanim) sloten met hun poëzie aan bij de schriftlezingen en gebeden van de synagogale diensten op de sabbat en de feestdagen.
De bekendsten onder hen zijn Jannaj en El‘azar ha-Qalir.
