YSSELMONDE, (Het Dorp) gelegen in eene Ambagtsheerlijkheid van dien naam, in Zuidholland, ontleende zijnen naam van zijne ligging aan den mond van den Yssel; ’t zij dan dat dezelve hier zijn begin nam, gelijk zommigen willen, of dat de Rivier aldaar haare uitwatering hadt, zo als anderen beweeren. Reeds op den Jaare 1076 vindt men dit Dorp vermeld.
Doch dit, door verloop van tijd, door breeken van Dijken en wegspoelen van Landen, vergaan zijnde, wierdt, in de plaats daar van, het tegenwoordige Dorp gebouwd, schuins tegenover den Mond van den Yssel, recht tegenover het Kralinger Veer in Schieland, van waar men, met een Pont, na Ysselmonde overvaart, om langs dien weg, wanneer men daar toe den wil heeft, na Dordrecht voort te reizen. Men heeft hier eene fraaie Kerk, van welke de stigtingstijd door zommigen op het Jaar 1462 wordt gesteld. De grond van hun gevoelen is, om dat men dat Jaargetal ontmoette op eenen Klok, welke te bersten geluid zijnde, zedert uit den Toren wierdt genomen. Voorts pronkt het gewijde Gestigt met twee Torens, den eenen, egter, grooter dan den anderen. Volgens aloud gebruik ontmoet men ook ’er eenige fraai beschilderde Kerkglazen. Eén Predikant neemt hier den gewijden dienst waar onder de Hervormden. Hij is lid der Klassis van Schieland.Zie HALMA.
