Dogter van Prinse FREDRIK HENDRIK van Oranje en van AMELIA VAN SOLMS, gebooren den 26 April 1634. Zij was, uit dit Huwelijk, de derde Dogter, en het vijfde Kind, even als alle de andere, van haare vroegste Jeugd af aan, in alle Christelijke Deugden opgevoed, en droeg, in rijpere Jaaren, den roem weg van eene verstandige Prinsesse te zijn.
Deeze Vorstin, bij alle haare aanminnige hoedanigheden, een bevallig gelaat hebbende, verloor haaren doorluchtigen Vader, in ’t Jaar 1647, en in 1650 haaren eenigen Broeder WILLEM DEN TWEEDEN. Dus geraakte zij, op den Ouderdom van 17 Jaaren, onder de Voogdije van de Vorstin haare Moeder. Op den tweeden van de Maand Maij 1652, voltrok zij, te Kleef, den Echt met WILLEM FREDRIK, Graave van Nassau, Stadhouder der Provintie Friesland, en leefde mee denzevenven tijd van twaalf Jaaren, vijf Maanden en eenige daagen. Na het verlies van dien heldhartigen Gemaal, op den 21 October 1664, door de gevolgen van een allerongelukkigsten Pistoolschoot, waar mede hij, onvoorziens, zeven dagen te vooren, te Leeuwaarden, zig zelven gekwetst had, bleef zij weduw met drie Kinderen, als: AMELIA, gebooren den 5 December 1654; HENDRIK CASIMIR, Stadhouder van Friesland, gebooren den 18 Januarij 1657, en SOPHIA WILHELMINA, gebooren in ’t Jaar 1664. Deeze Prinsesse besteede al haar vlijt aan de Opvoeding van deeze Kinderen, tot dat de nood des Vaderlands haar uit deeze stille bezigheid rukte. Holland werd, van alie kanten te gelijk, door Engeland, Frankrijk, Keulen en Munster overvallen; zij gaf haaren Zoon, op verzoek der Staaten van Friesland, nog maar 15 Jaaren oud, om zijn leeven voor het Vaderland te waagen; zii zelve spaarde niets om ’s Lands Krijgsmagt aan te moedigen. Onder het vermaak van haare Kinderen in Jaaren te zien toeneemen, gevoelde zij de smerte, het afsterven van haare nog eenige Dogter AMELIA, in 1693, en van haaren Zoon, in 1696, te moeten ondervinden. Op den 28 Junij van dat Jaar, betaalde zij zelve aan de Natuure den laatsten Tol, in Friesland op het Oranje-Woud, en werd, zonder eenige pracht, te Leeuwaarden begraven.
Zie H. A. STEINBERGEN, Lijkreden op ALBERTINA AGNES.
