Op een sombere dag in 1846 vond in het ziekenhuis van de Amerikaanse stad Boston een belangwekkend experiment plaats. Een chirurg was bezig met de operatie van een patiënt, die kort tevoren ether had ingeademd inplaats van gewone lucht en die als gevolg daarvan bewusteloos op de operatietafel lag en geen pijn scheen te voelen.
Ether is een verdovend middel; het wordt toegepast in de anesthesie: een wetenschap, die afgeleid is van een woord, dat ‘zonder pijn’ betekent. De dokter in Boston was er niet helemaal zeker van dat de ether zou helpen om de pijn van de patiënt te verdrijven. Maar alles lukte wonderwel: toen de man bij bewustzijn kwam kon hij met enige verbazing in zijn stem verklaren, dat hij in het geheel geen pijn had gevoeld. Zo betekende de operatie in Boston een nieuwe stap op weg naar de moderne geneeskunde.
Al vijftig jaar tevoren hadden de medici ontdekt, dat ze hun proefpersonen elk gevoel konden ontnemen door hen bepaalde gassen te laten inademen. Er waren zelfs al kleine operaties verricht, waarbij de patiënt licht verdoofd was en het zg. lachgas (een ander verdovend middel) was al met succes toegepast bij het pijnloos trekken van tanden. Maar de echte anesthesie, het verdoven tijdens grote operaties, begon toch eerst na de succesvolle behandeling in Boston. Tegenwoordig wordt ether bijna niet meer gebruikt; er zijn nieuwe middelen gevonden om de patiënt veilig en pijnloos door een zware operatie heen te helpen.