het Melila der ouden, eiland in de Middellandsche Zee, tusschen Sicilië en de kust van Afrika, is, met de noordwestelijk daarbij gelegene eilandjes Gozzo en Comino en het onbewoonde Cominotta, circa 6 en driekwart vierk. mijlen groot, en bevolkt met omstr. 148,000 bewoners, die een verbasterd arabisch dialect spreken ; het is eene engelsche bezitting. Achtereenvolgend behoorde M. aan de Pheniciërs, aan de Carthagers, aan de koningen of tirannen van Sicilië, aan de Romeinen (van 218 vóór, lot 445 na Chr.), aan de Vandalen (aan wie het in 534 ontweldigd werd door de grieksche keizers).
Vervolgens werd M. heroverd door de Arabieren (870), door de Noormannen van Sicilië (1090); aan de Hohenstaufen kwam M. door het huwelijk van Constantia van Sicilië met Hendrik VI; daarna kwam het aan het buis van Anjou (1266), vervolgens aan het huis van Aragonië (1282), en bleef daaraan toebehooren tot 1530, toen het door Karel V werd afgestaan aan de Hospitaal-broeders, die door Soliman II van Rhodus waren verdreven, en die alsnu den naam aannamen van Maltezer Ridders. In 1798 maakte Bonaparte zich van M. meester alvorens zich naar Egypte te begeven, en daarmede hield de Maltezer-orde, die als mogendheid lang een schrik voor de zeeroovers geweest was, als zoodanig op te bestaan. In 1800 werd M. aan de Franschen ontweldigd door de Engelschen, die wel is waar krachtens het tractaat van Amiens verplicht werden het aan Frankrijk terug te geven, doch die verplichting onvervuld lieten, en later (in 1815) in het bezit van M. werden bestendigd.
