lat. Guido Falxius, geb. 1570 in Yorkshire, was een ijverig aanhanger van koning Jacobus I, en werd het hoofd van het zoogenaamde Buskruit-verraad, welke samenzwering, gesmeed om een einde te maken aan de regeeringsmaatregelen waardoor de Roomsch-katholieken in Engeland verdrukt werden, niets anders ten doel had, dan op 5 Nov. 1605 het parlement met den koning in de lucht te doen vliegen door middel van eene kruitmijn (36 vaatjes buskruit, onder de zaal verborgen, waar het parlement zijne zittingen hield).
Met de brandende lont in de hand gevat, werd hij 27 Jan. 1606 ter dood veroordeeld, en onderging zijn vonnis met de grootste koelbloedigheid. Ter gedachtenis daarvan wordt nog tegenwoordig in vele engelsche steden den 5en Novemb. een grotesk aangekleede stroo-pop door de straten rondgedragen en verbrand. De medeplichtigen van F. waren Catesby, Winter, Percy, J. Wright en eenige Jezuïeten; nieuwe en nog drukkender maatregelen tegen het Roomschcatholicismus (1606) waren daarvan het gevolg.
