bij de Franschen Malouines genaamd, eene eilandzee bij de zuidpunt van Zuid-Amerika, beoosten de straat van Magellaan. Deze groep bestaat uit 9 kleine eilanden en 2 grootere, welke laatste genaamd zijn West-Falkland (of Maidenland) en Oost-Falkland (of Soledad, ook wel eiland Conti geheeten); de zeeëngte, die deze twee voornaamste eilanden van elkander scheidt, heet Falklands-sond, ook wel Carlisle-sond.
De geheele grondsoppervlakte der elf F. bedraagt 223 vierk. mijlen; het klimaat is gematigd, doch er woeden dikwijls hevige stormen ; daar op de F. geen boomgroei aangetroffen wordt, zijn ze niet ter colonisatie geschikt, maar door hunne uitmuntende havens van veel gewicht voor de scheepvaart. Americus Vespucius heeft waarschijnlijk de F. reeds gezien; doch als de ontdekker wordt Hawkins genoemd ; vervolgens werden de F. bezocht (1599) door Sebald en (1688) door Strong, die er den naam van F. aan gaf. De Franschman Bougainville stichtte er 1763 eene nederzetting, waartoe de toebereidselen gereed gemaakt waren op St.-Malo (vandaar de fransche benaming Malouines). In 1767 werden de F. afgestaan aan de Spanjaarden, die er koloniën zochten aan te leggen, doch reeds in 1771 de F. afstonden aan de Engelschen, door wie insgelijks de colonisatie beproefd werd. In 1820 werden de F. in bezit genomen door den La Plata-bond, doch in 1833 heroverd door de Engelschen, die er toen eene nieuwe kolonie stichtten.
