eene christensekte in de eerste eeuw van het Christendom, hadden (volgens Epiphanes) tot hoofd zekeren Ebion, een jood, zijnde een leerling van Cerinthus en stoïcijn. Volgens Origenes en Eusebius is hun naam afgeleid van een hebreeuwsch woord, dat arm beteekent.
Deze sekte, die weinig verschilde van die der Nazareners, verwierp de godheid van Christus, ontkende de echtheid van de geschriften der Apostelen, en nam enkel het Evangelie van Mattheus aan, eenigszins anders dan het tot ons gekomen is. De eerste E. leidden eenen streng zedelijken levenswandel; doch later was er op hunne zedelijkheid veel af te dingen. Het Evangelie van Johannes wordt geacht geschreven te zijn ter bestrijding van Ebion en Cerinthus.
