onvermogen om een natuurlijke behoefte op te houden; zoo heeft men b.v. onwillekeurige waterloozing (incontinentia urinae), of onwillekeurigen stoelgang (incontinentia alvi). Een bepaalde vorm der incontinentia urinae is het bedwateren (zie aldaar). De I. is in den regel het gevolg van een onvoldoende werking van de sluitspier (sphincter) van den aars of van de pisblaas.
Dit kan ontstaan door geheele of gedeeltelijke verlamming dier sluitspieren; ook wel door sterke uitrekking dier spieren door instrumenten of door een blaassteen b.v. Is het bewustzijn zwaar gestoord, zooals dit o.a. bij alle hevige koortsige ziekten (typhus e.a.) het geval kan zijn, dan is I. regel, een bijzondere vorm van I. urinae treedt op in vele gevallen van retentio urinae (zie aldaar); hier wordt de blaas door ophooping der urine zoo sterk uitgezet, dat de weerstand van den sphincter ten slotte door den druk wordt overwonnen; van af dit oogenblik vloeit de urine druppelsgewijs af (I. paradoxa).
